Θυμήθηκα, πηγαίνοντας στο Κοιμητήριο της Ηλιούπολης, πριν να κλείσει, ότι τέτοια εποχή πριν 2 χρόνια γινόταν η ''εικονομαχία'' για την Αγιογράφηση του Ι.Ν. Αναστάσεως.
Και να οι επιστολές ''ένθεν κακείθεν'' για τον ''εἰκονογραφικὸ ἀχταρμά, ποὺ θὰ εἶναι ὄνειδος γιὰ ὅλους ὅσους ἐπιθυμοῦμε τὴν καλλιέπεια καὶ διατήρηση τῆς παράδοσης'', στην τοποθέτηση Αγίων. (αν ανατρέξετε στο παρελθόν και στα blogs και sites της περιόδου εκείνης θα διαβάσετε τις επιστολές - εδώ ένα κείμενο με επιστολές και σκέψεις).
Μετά ήρθε η αποπεράτωση των εικόνων στον Ναό του Κοιμητηρίου και να πάλι οι επιστολές και τα σχόλια.
Από τότε πέρασε καιρός, οι εικόνες παρέμειναν στον Ναό και κανείς μα κανείς δεν ασχολήθηκε ξανά.
Αλήθεια τώρα οι εικόνες δεν ενοχλούν, η μεγαφωνική έγινε καλύτερη, οι καρέκλες είναι όμορφες πια;
Αλλά ξέχασα, ήταν η εποχή που η θρησκεία και οι πιστοί έπρεπε να ανακατευτούν με τις δημοτικές εκλογές.
Καλή Ανάσταση σε όλους από την κουτσομπόλα...